این گیاه به طور گسترده در سراسر بریتانیا کاشته شده است و در مناطق پست بریتانیا (به کمک احتکار سنجاب ها)، در جنگل های ثانویه و پرچین ها طبیعی شده است.
در سواحل رودخانه ها، مرزهای میدانی و کنار جاده ها.
گردو سبز تهران کیفیت بالایی دارد.
این گیاه لوم با زهکشی خوب، حاصلخیز و قلیایی را ترجیح می دهد و در باغ ها و پارک های بزرگ یافت می شود.
برگ ها گیاه خوراکی کرم ها برای تعدادی از پروانه های کوچک است و آجیل توسط پستانداران از جمله موش و سنجاب خورده می شود.
نام گیاه شناسی گردو، Juglans ، ریشه در اساطیر رومی دارد. طبق یک افسانه باستانی، مشتری، که به نام جوو نیز شناخته می شد، زمانی که روی زمین زندگی می کرد، از گردو غذا می خورد.
از این رو رومی ها گردو را جوویس گلانس می نامیدند که به معنای “چشمه مشتری” است.
گردو در ابتدا برای آجیل خود در انگلستان کشت می شد.
بعداً آن را برای الوارهای خود پرورش دادند که دارای دانه های تزئینی و موج دار است.
گردو دارای طیف وسیعی از خواص دارویی است.
از برگ در درمان بیماری هایی از جمله تورم پوست، آکنه، زخم، اسهال و تعریق زیاد استفاده می شود.
گفته می شود آجیل به کاهش کلسترول کمک می کند، در حالی که پوسته آن در درمان مسمومیت خون استفاده می شود.
از برگ در مواد برنزه کننده و رنگ مو نیز استفاده می شود.
گردو یک آجیل چروکیده و کره مانند است که میوه درخت گردو است.
آنها در یک پوسته سخت رشد می کنند که پس از باز شدن، گردو نمایان می شود.
سپس به دو قسمت تقسیم می‌شود، به همین دلیل است که معمولاً آنها را به عنوان بخش‌های مسطح می‌بینید.
گردو معمولا به صورت خام یا بو داده مصرف می شود.
