از قلع برای پوشاندن تابه ها و قابلمه های واکنش اسیدی استفاده شده است.
در مس، اختلاط قلع بهترین انتخاب است زیرا می تواند از نظر شیمیایی با مس پیوند بخورد.
این بدان معنی است که ترکیبات فلزی موجود در مس و قلع را می توان با هم ترکیب کرد که می تواند به استحکام و دوام کلی ظروف شما بیافزاید.
ظروف مسی دست دوم در بازار از فروش بالایی برخوردار می باشد.
استفاده از قلع برای پوشش مس، اسید را از نفوذ در مس دفع می کند و خطر ایجاد طعم فلزی و تند غذا را کاهش می دهد. قلع روی اسیدها واکنش نشان نمی دهد و می تواند به عنوان یک ماده نچسب استفاده شود.
این گزینه سالم تری است زیرا تفلون می تواند مشکلات تنفسی و گوارشی را پس از خوردن و استنشاق ایجاد کند.
ظروف مسی باید در صورت نیاز با قلع پوشیده شوند.
این به این دلیل است که قلع نقطه ذوب پایینی دارد (450 درجه فارنهایت / 232 درجه سانتیگراد)، که به این معنی است که می توان آن را در طی ساعات طولانی پخت و پز فرسوده کرد.
قابلمه ها و ماهیتابه های ساخته شده با مس باید دوباره قلع شوند، که رویه رایج چندین سرآشپز فرانسوی است.
آیا کاسه های مسی ناسالم هستند؟
ظروف مسی با ظروف سنتی فولاد ضد زنگ متفاوت است.
کف تابه های مسی در مقایسه با ظروف فلزی کارخانه ای صاف نیست. اگرچه ظروف مسی به عنوان یک رسانای گرما خوب شناخته می شود، اما انعطاف پذیر و مستعد تغییر شکل هستند.
با وجود این واقعیت که قابلمه های مسی به لایه های ضخیم تری چکش می شوند، هنوز هم می توان آنها را به c تبدیل کرد.
